Rodzina Trzebiatowskich

Potwierdzenie praw i przywilejów dla Trzebiatkowa w Ziemi Bytowskiej.
(Ze zbiorów rodzinnych).

My, Władysław IV z Łaski Boga Król Polski, Wielki Książę Litewski, Ruski, Pruski, Mazowiecki, Siewierski, Inflancki, Smoleński i Czernichowski, jak również dziedziczny Król Szwedów, Gotów i Wandalów, oznajmiamy niniejszym listem wszystkim i każdemu zainteresowanemu z osobna, że przedstawiono nam dokument Jego Dostojności Ś.P. Bogusława I (1) , Księcia Pomorskiego spisany na pergaminie w języku niemieckim, sygnowany Jego pieczęcią i przez Niego podpisany, potwierdzający prawa i przywileje szlachciców Simona Genzdzeka, Balthasara Zmuda, Georga Mlotck, Simona Rezka, Albrechta Poncko, Gregoriusa Chammer – dla nadanej im przezKsiążąt Pomorskich w dziedziczne władanie wioski Trezebbetkow w Ziemi Bytowskiej. Dokument jest prawie nienaruszony, nieuszkodzony i niepodarty, a autentyczność jego nie budzi wątpliwości – i że przedłożono Nam w imieniu szlachciców Mahttiasa Genzdzeka, Lucasa Zmuda, Balthasara Recka, Cristofa Mlotck, Jakoba Poneck, Michelisa Chammer prośbę, abyśmy raczyli mocą Naszego Królewskiego autorytetu akt ten uznać i potwierdzić. Dosłowna treść owego listu brzmi następująco My, Bugischloff z Łaski Boga Książę Szczecina, Pomorza, Kaszubów, Wendów, Książę Rugii etc. oznajmiamy niniejszym przed Nami, Naszymi następcami, przyszłymi władcami, wszem i wobec, że nadajemy owym czcigodnym, Naszym drogim i wiernym (poddanym – przyp. tłum.) Siemonowi Gendreka, Balserowi Smuda, Gregorowi Mlotck, Siemonowi Recka, Albrechtowi Pancke, Gregorowi Chammer von Trebbetkauw – wioskę o tej samej nazwie Trebbetkauw, obejmującą trzydzieści trzy włók (łany – przyp. tłum.), położoną w granicach między Zehmen (2) i Tuchen (3). Granica zaczyna się przy jeziorze zwanym Pamarse, stamtąd do usypiska przy drodze, prowadzącj do Tuchen, stąd do jeziorka Sitno. W górę Sitna do kamienia, stamtąd do Pserbite Domycher jeszcze na . . . . zwanej Ropme, schodzące się . . . . . . . Od tego miejsca do ostrego kamienia, położonego w parowie za Crammers Bruch. Kamień ten stanowi granicę czterech wiosek: Lancke, Gladau(w), Crammers Bruch (4) i Trzebbetkauw. Od tego kamienia do usypanego kopca granicznego przy drodze, dalej do następnego kamienia, w którym wyciosano stopień dla poznaki i który zwie się Tursauw. Od tego kamienia do jeziora o nazwie Gross Nalette. Stąd do następnego jeziora Klein Nalette i kolejnego jeziora o nazwie Begsemo, które to trzy jeziora zawsze należały do Trzetkow. Dalej w dół jeziora Begsemo do usypiska między Tuchen i Trebetkau, stąd do następnego usypiska, na którym stoją trzy buki. Dalej po kopiec, na którym rośnie dąb. Stąd do usypiska, położonego przy t.zw. Katzeblat i stamtąd do początku granic na jeziorze, zwanym Pamerso i zgodnie z ich prośbą, w zamian za wierną służbę wszystko to, co znajduje się w obrębie wymienionych granic: pola uprawne, łąki, pastwiska, bagna, torfowiska, wyręby leśne, wody, zasoby ryb, . . . . i wszystkie inne uprawy owoców, jakiekolwiek by były – prawomocnie im i ich prawowitym spadkobiercom nadaję, wszakże bez uszczerbku dla Naszych praw. Spisano w Alt Stettin i sygnowano Naszą pieczęcią we wtorek Trium Regum (5) anno 1515. Do prośby tej, jako zasadnej, łaskawie się przychylamy i zatwierdzamy niniejszy akt we wszystkich jego punktach, ze wszystkimi klauzulami, ustępami i warunkami, co niniejszym dokumentem aprobujemy i potwierdzamy, przy czym wolą.Naszą jest by zgodnie z prawem trwale im służył, jednakże bez uszczerbku dla dobra Królestwa, praw Państwa i Kościoła Katolickiego. Dla potwierdzenia Naszej woli nakazaliśmy akt ten, własnoręcznie przez nas podpisany, przypieczętować pieczęcią królewską. Spisano w Warszawie, dnia 20 czerwca Roku Pańskiego 1638, w szóstym roku Naszego panowania w Polsce i siódmym w Szwecji. Ja, Johannes Ernesten Witte z woli cesarskiej Notariusz Publiczny, immatrykulowany przy Królewskim Sądzie Pruskim, potwierdzam własnoręcznym podpisem dosłowną zgdność niniejszej kopii z oryginałem poza pojedynczymi, nieczytelnymi słowami w miejscach załamań. Dokument wyjęty z blaszanej puszki na pasku, stanowi potwierdzenie praw i przywilejów szlachcica Mathiasa Genszdzenka ze wsi Trzebbetkau, położonej w Ziemi Bytowskiej.

Zgodność ninijeszego przekładu względnie odpisu z przedłożonym mi, uwierzytelnionym odpisem potwierdza się na żądanie pieczęcią urzędową z następującymi zastrzeżniami: łaciński wtęp oraz zakończenie oddają wprawdzie w pełni treść oryginału lecz nie dosłownie, jako że liczba popełnionych przez bezmyślnego kopistę błędów na dobrą sprawę uniemożliwia dosłowny przekład.

Niemiecka część dokumentu stanowi wierny dosłowny przekład.